Momentami jest bardzo ciężko. Głowa nie jest w najlepszej formie. Organizm strasznie słaby. Kręgosłup...lepiej nie mówić.
Ciężko zamykać buzię i połykać ślinę.
Każde słowo, nawet bardzo niewyraźne to mega wysiłek.
A chwilka siedzenia przy maksymalnej pomocy drugiej osoby to już dopiero wyczyn.
Ale powolutku, konsekwentnie walczymy i idziemy do przodu.
Julkę wszystko bardzo męczy, głowa bardzo szybko opada z sił i potrzebna jest regeneracja. Sen to nasz wielki sprzymierzeniec.


Oby jak najwięcej mogło być łez radości niż smutku.

Ale jedno jest najważniejsze. Julka jest w domu. wygrała kolejną bitwę.

I jeszcze jedna sprawa. Julka z każdej strony czuję, że ma duże wsparcie.
Również dzieci z Przedszkola Integracyjnego Nr 3 w Mosinie, z Julki grupy przysłały dowód pamięci i życzenia szybkiego powrotu do zdrowia.
Dziękujemy.